-
1 hańbić\ się
hańbi|ć sięнесов. позорить себя;● pracą się nie \hańbić\ sięł шутл. он не обременял себя работой
-
2 hańbić się
-
3 hańbić się
vrto disgrace o.s.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > hańbić się
-
4 hańbić się
[ханьбічь шіĕ]v.ndk -
5 hańbić
(-bię, -bisz); perf; z-; vtto disgrace, to dishonour (BRIT), to dishonor (US)* * *ipf.disgrace, bring disgrace on (sb); żadna praca nie hańbi any job's better than none.ipf.bring disgrace upon o.s.; mój wujek nie hańbił się pracą iron. my uncle didn't do one tick of work.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > hańbić
-
6 hańbić
hańbić się seinen Ruf ruinieren; sich schändlich verhalten, würdelos handeln -
7 hańbić
I. vt schänden, entehrenII. vr seinen Ruf ruinieren, sich +akk verwerflich benehmen -
8 plamić się
-
9 plamić\ się
несов. пятнать себя+kalać się, hańbić się
-
10 zhańbić
hańbić się seinen Ruf ruinieren; sich schändlich verhalten, würdelos handeln -
11 zhańb|ić
pf książk. Ⅰ vt to disgrace, to dishonour GB, to dishonor US [osobę, nazwisko, dobre imię]- jego postępowanie zhańbiło całą rodzinę his behaviour disgraced the whole family- pamięć zmarłego została zhańbiona oszczerstwem the memory of the deceased was sullied by slanderⅡ zhańbić się (okryć się hańbą) to disgrace oneself, to dishonour oneself GB, to dishonor oneself USThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zhańb|ić
-
12 hańb|ić
impf książk. Ⅰ vt to disgrace [nazwisko, dobre imię]; to dishonour GB książk., to dishonor US książk. [nazwisko, dobre imię]- hańbić swoją rodzinę to dishonour one’s family- hańbiąca propozycja a disgraceful a. shameful proposal ⇒ zhańbićⅡ hańbić się to disgrace oneselfThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > hańb|ić
-
13 kal|ać
impf książk. Ⅰ vt 1. (hańbić) to sully, to tarnish- kalać czyjeś dobre imię to tarnish sb’s reputation- kalał swym postępowaniem honor rodziny his behaviour sullied his family’s good name ⇒ skalać2. (brudzić) to sully- sprawdził, czy jakiś okruch nie kala jego starannie utrzymanej brody he made sure that no crumb sullied his well-kept beard ⇒ skalaćⅡ kalać się (hańbić się) to disgrace oneself- kalać się zbrodnią to sully oneself a. one’s reputation with crimeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kal|ać
-
14 kalać
kalać [kalaʨ̑]I. vt1) (książk: brudzić) beschmutzen\kalać się czymś ( hańbić się) sich +akk mit etw besudeln -
15 plamić
-mię, -misz; vt* * *ipf.1. (= brudzić) stain, soil, besmirch, sully.2. (= hańbić) stain, tarnish, sully.ipf.1. (= brudzić się) soil.2. (= zniesławiać się) tarnish (one's reputation).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > plamić
-
16 prostituieren
prostituieren * [prostitu'i:rən]vrsich \prostituieren prostytuować się2) ( sich herabwürdigen)sich [für etw] \prostituieren hańbić [ perf z-] się [dla czegoś] -
17 zhańbić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zhańbić
См. также в других словарях:
hańbić się — Nie hańbić się pracą «żyć na koszt innych, nie wykazując ochoty do podjęcia pracy»: Zarobki wszelkie ustały, pracą nikt się nie hańbił (...). S. Żeromski, Przedwiośnie … Słownik frazeologiczny
hańbić się – zhańbić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przynosić hańbę samemu sobie, postępując w sposób niegodny, nikczemny; okrywać się niesławą, kompromitować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Hańbić się kolaboracją, zdradą, tchórzostwem.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
hańbić — ndk VIa, hańbićbię, hańbićbisz, hańb, hańbićbił, hańbićbiony «okrywać hańbą, przynosić hańbę; bezcześcić, zniesławiać» Hańbiące postępowanie, zajęcie. Hańbić nazwisko, rodzinę. hańbić się strona zwrotna czas. hańbić Hańbić się donosicielstwem,… … Słownik języka polskiego
kalać się – pokalać się, skalać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} hańbić się, zniesławiać samego siebie, kompromitować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kalać się nieuczciwym postępowaniem. Pokalać się zbrodnią. Nigdy nie skalał się kłamstwem. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zhańbić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}hańbić (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
prostytuować — ndk IV, prostytuowaćtuuję, prostytuowaćtuujesz, prostytuowaćtuuj, prostytuowaćował, prostytuowaćowany 1. rzad. «czynić prostytutką, doprowadzać do prostytucji» 2. przestarz. «bezcześcić, hańbić» Prostytuował swój talent. prostytuować się 1. rzad … Słownik języka polskiego
hańbienie — ↨ hańbienie się n I rzecz. od hańbić (się) … Słownik języka polskiego
poniżać — ndk I, poniżaćam, poniżaćasz, poniżaćają, poniżaćaj, poniżaćał, poniżaćany poniżyć dk VIb, poniżaćżę, poniżaćżysz, poniżaćniż, poniżaćżył, poniżaćżony «obrażać czyjąś godność, upokarzać, hańbić» Poniżyć kogoś w oczach przyjaciół. poniżać się… … Słownik języka polskiego
profanować — ndk IV, profanowaćnuję, profanowaćnujesz, profanowaćnuj, profanowaćował, profanowaćowany «dopuszczać się profanacji; znieważać, bezcześcić, kalać, hańbić» Profanować sztandar, mundur oficerski. Profanować pamięć bohatera. Profanować świątynie,… … Słownik języka polskiego